гаты́чны гл. готыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гаты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гаты́чны гаты́чная гаты́чнае гаты́чныя
Р. гаты́чнага гаты́чнай
гаты́чнае		 гаты́чнага гаты́чных
Д. гаты́чнаму гаты́чнай гаты́чнаму гаты́чным
В. гаты́чны (неадуш.)
гаты́чнага (адуш.)		 гаты́чную гаты́чнае гаты́чныя (неадуш.)
гаты́чных (адуш.)
Т. гаты́чным гаты́чнай
гаты́чнаю		 гаты́чным гаты́чнымі
М. гаты́чным гаты́чнай гаты́чным гаты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гаты́чны готи́ческий;

○ г. — шрыфт тип. готи́ческий шрифт;

г. стыль — архит. готи́ческий стиль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гаты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да готыкі. Гатычная архітэктура. // Уласцівы готыцы; выкананы ў стылі готыкі. Гатычны замак. □ Вулкі, завулкі — старая Рыза. Гатычных дахаў спічасты строй. А. Вольскі.

•••

Гатычны шрыфт гл. шрыфт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гаты́чны гіст., маст. gótisch

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

го́тыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

Стыль сярэдневяковай заходнееўрапейскай архітэктуры, які характарызуецца лёгкасцю стральчатых збудаванняў, багаццем рознакаляровага шкла і скульптурных арнаментаў.

|| прым. гаты́чны, -ая, -ае.

Гатычная архітэктура.

○

Гатычны шрыфт — шрыфт, які характарызуецца вуглаватасцю і зломам літар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гаты́чны

(фр. gothique, ад ням. Got = гот)

які мае адносіны да готыкі, уласцівы готыцы;

г. стыль — тое, што і готыка;

г. шрыфт — друкарскі лацінскі шрыфт з вуглаватымі формамі, у адрозненне ад закругленай антыквы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Гаты́чны ’гатычны’ (БРС). Укр. готи́чний, рус. готи́ческий. Гэта назва стылю ў мастацтве з’яўляецца запазычаннем з франц. gothique ’тс’ (а гэта ад назвы германскага племя готаў). Гл. Шанскі, 1, Г, 150–151.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рама́на-гаты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рама́на-гаты́чны рама́на-гаты́чная рама́на-гаты́чнае рама́на-гаты́чныя
Р. рама́на-гаты́чнага рама́на-гаты́чнай
рама́на-гаты́чнае		 рама́на-гаты́чнага рама́на-гаты́чных
Д. рама́на-гаты́чнаму рама́на-гаты́чнай рама́на-гаты́чнаму рама́на-гаты́чным
В. рама́на-гаты́чны (неадуш.)
рама́на-гаты́чнага (адуш.)		 рама́на-гаты́чную рама́на-гаты́чнае рама́на-гаты́чныя (неадуш.)
рама́на-гаты́чных (адуш.)
Т. рама́на-гаты́чным рама́на-гаты́чнай
рама́на-гаты́чнаю		 рама́на-гаты́чным рама́на-гаты́чнымі
М. рама́на-гаты́чным рама́на-гаты́чнай рама́на-гаты́чным рама́на-гаты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рама́нска-гаты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рама́нска-гаты́чны рама́нска-гаты́чная рама́нска-гаты́чнае рама́нска-гаты́чныя
Р. рама́нска-гаты́чнага рама́нска-гаты́чнай
рама́нска-гаты́чнае		 рама́нска-гаты́чнага рама́нска-гаты́чных
Д. рама́нска-гаты́чнаму рама́нска-гаты́чнай рама́нска-гаты́чнаму рама́нска-гаты́чным
В. рама́нска-гаты́чны (неадуш.)
рама́нска-гаты́чнага (адуш.)		 рама́нска-гаты́чную рама́нска-гаты́чнае рама́нска-гаты́чныя (неадуш.)
рама́нска-гаты́чных (адуш.)
Т. рама́нска-гаты́чным рама́нска-гаты́чнай
рама́нска-гаты́чнаю		 рама́нска-гаты́чным рама́нска-гаты́чнымі
М. рама́нска-гаты́чным рама́нска-гаты́чнай рама́нска-гаты́чным рама́нска-гаты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)