гасці́нчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гасці́нчык гасці́нчыкі
Р. гасці́нчыка гасці́нчыкаў
Д. гасці́нчыку гасці́нчыкам
В. гасці́нчык гасці́нчыкі
Т. гасці́нчыкам гасці́нчыкамі
М. гасці́нчыку гасці́нчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гасці́нчык м., уменьш.-ласк. гости́нчик; см. гасці́нец 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гости́нчик уменьш.-ласк. гасці́нчык, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Рэ́бахі мн. л. ’махлярскія даходы’ (Нас.). Магчыма, з ідыш reveh ’даход, прыбытак’. Польск. арг. rebucha ’хабар’, rebuszka ’гасцінчык’ выводзяць з ст.-яўр. rebuchem ’хабар’ (Каня, Słownik, 188).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тры́гельт ‘гасцінчык, чаявыя’ (В. Дунін-Марцінкевіч). Запазычана праз польск. tryngielt з ням. trinkgeld ‘невялікая сума грошай на пачастунак за зробленую паслугу’ (Вінцэнц), літаральна ‘грошы на выпіўку’ (ад trynken ‘піць; выпіваць’), мажліва, пры пасрэдніцтве ід. trinkgeld ‘чаявыя’. Гл. трынкнуць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

gratyfikacja

ж.

1. грашовая ўзнагарода; прэмія;

2. гасцінчык; чаявыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

napiwek, ~ku

napiw|ek

м. чаявыя; гасцінец, гасцінчык (часцей грашовы)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

łapówka

łapówk|a

ж. хабар; датка; гасцінчык;

dać komu ~ę — даць каму хабар; даць у лапу каму

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)