гастралё́рка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гастралё́рка |
гастралё́ркі |
| Р. |
гастралё́ркі |
гастралё́рак |
| Д. |
гастралё́рцы |
гастралё́ркам |
| В. |
гастралё́рку |
гастралё́рак |
| Т. |
гастралё́ркай
гастралё́ркаю |
гастралё́ркамі |
| М. |
гастралё́рцы |
гастралё́рках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гастралёрка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.
Жан. да гастралёр.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гастралёр, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Артыст на гастролях.
2. перан. Пра таго, хто пастаянна мяняе месца работы, пра выпадковага работніка (разм., неадабр.).
|| ж. гастралёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.
|| прым. гастралёрскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гастролёрша прост. гастралёрка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)