Гарэ́лікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Гарэ́лікі
Р. Гарэ́лікаў
Д. Гарэ́лікам
В. Гарэ́лікі
Т. Гарэ́лікамі
М. Гарэ́ліках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гарэ́лікі

1. Месца, дзе згарэў дом (Лаг.).

2. Выгаралае месца на тарфяным балоце (Віц. Касп.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

гарэ́лік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гарэ́лік гарэ́лікі
Р. гарэ́ліка гарэ́лікаў
Д. гарэ́ліку гарэ́лікам
В. гарэ́ліка гарэ́лікаў
Т. гарэ́лікам гарэ́лікамі
М. гарэ́ліку гарэ́ліках

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)