гарсо́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гарсо́н |
гарсо́ны |
| Р. |
гарсо́на |
гарсо́наў |
| Д. |
гарсо́ну |
гарсо́нам |
| В. |
гарсо́на |
гарсо́наў |
| Т. |
гарсо́нам |
гарсо́намі |
| М. |
гарсо́не |
гарсо́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гарсо́н
(фр. garçon = літар. хлопчык)
афіцыянт рэстарана або кафэ, а таксама пасыльны пры атэлі ў Францыі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)