гарсаве́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гарсаве́т гарсаве́ты
Р. гарсаве́та гарсаве́таў
Д. гарсаве́ту гарсаве́там
В. гарсаве́т гарсаве́ты
Т. гарсаве́там гарсаве́тамі
М. гарсаве́це гарсаве́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

гарсаве́т м. (гарадскі́ саве́т) горсове́т (городско́й сове́т)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гарсаве́т, ‑а, М ‑веце, м.

Гарадскі Савет дэпутатаў працоўных.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарсаве́т м Rat der Stadt; гіст Stádtsowjet m -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гар...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. гарадскі, напр.: гарвыканкам, гарсавет.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

горсове́т (городско́й сове́т) гарсаве́т, -та м. (гарадскі́ саве́т).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

miejski

miejsk|i

гарадскі;

rada ~a — гарсавет (гарадскі савет)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)