га́рпія
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
га́рпія |
га́рпіі |
| Р. |
га́рпіі |
га́рпій |
| Д. |
га́рпіі |
га́рпіям |
| В. |
га́рпію |
га́рпій |
| Т. |
га́рпіяй га́рпіяю |
га́рпіямі |
| М. |
га́рпіі |
га́рпіях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
га́рпія ж., в разн. знач. га́рпия
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
га́рпія
(гр. Harpyia = літар. выкрадальніца)
і) крылатая пачвара ў жаночым вобліку, дэман буры і смерці ў старажытнагрэчаскай міфалогіі;
2) буйная драпежная птушка сям. ястрабіных, якая водзіцца ў Паўд. Амерыцы;
3) лятучая мыш, пашыраная ў Індыі і на Малайскім архіпелагу;
4) перан. злая, сварлівая жанчына.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
га́рпия миф., зоол. га́рпія, -піі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)