гарня́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гарня́цкі |
гарня́цкая |
гарня́цкае |
гарня́цкія |
| Р. |
гарня́цкага |
гарня́цкай гарня́цкае |
гарня́цкага |
гарня́цкіх |
| Д. |
гарня́цкаму |
гарня́цкай |
гарня́цкаму |
гарня́цкім |
| В. |
гарня́цкі (неадуш.) гарня́цкага (адуш.) |
гарня́цкую |
гарня́цкае |
гарня́цкія (неадуш.) гарня́цкіх (адуш.) |
| Т. |
гарня́цкім |
гарня́цкай гарня́цкаю |
гарня́цкім |
гарня́цкімі |
| М. |
гарня́цкім |
гарня́цкай |
гарня́цкім |
гарня́цкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гарня́цкі, ‑ая, ‑ае.
Звязаны з жыццём і дзейнасцю гарнякоў. Гарняцкі пасёлак. Гарняцкая прафесія.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
гарня́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).
1. Тое, што і горнарабочы.
2. Горны інжынер або студэнт горнай навучальнай установы.
|| прым. гарня́цкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)