назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Гарняко́ў | |
| Гарняка́м | |
| Гарняка́мі | |
| Гарняка́х |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Гарняко́ў | |
| Гарняка́м | |
| Гарняка́мі | |
| Гарняка́х |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
гарня́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| гарня́к | ||
| гарняка́ | гарняко́ў | |
| гарняку́ | гарняка́м | |
| гарняка́ | гарняко́ў | |
| гарняко́м | гарняка́мі | |
| гарняку́ | гарняка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
маладзе́цкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да малайца, уласцівы малайцу (у 1 знач.): ўдалы, хвацкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
руда́, ‑ы,
Прыродная мінеральная сыравіна, якая змяшчае ў сабе металы або іх злучэнні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ша́хта, ‑ы,
1. Сістэма падземных збудаванняў, дзе здабываюцца падземныя выкапні, або месца правядзення якіх‑н. падземных работ.
2.
[Ням. Schacht.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
głęboko
глыбока;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
out
1) (перадае́ вы́хад зь не́чага, выйма́ньне не́чага наво́нкі)
2) (азнача́е матэрыя́л)
3) (перадае́ заканчэ́ньне ста́ну або́ дзе́яньня)
4) (азнача́е пача́так або́ канец чаго́-н.)
во́нкавы, кра́йні
нязго́да
•
- out of the question
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)