гарка́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гарка́м |
гарка́мы |
| Р. |
гарка́ма |
гарка́маў |
| Д. |
гарка́му |
гарка́мам |
| В. |
гарка́м |
гарка́мы |
| Т. |
гарка́мам |
гарка́мамі |
| М. |
гарка́ме |
гарка́мах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
гарка́м м. (гарадскі́ камітэ́т) горко́м (городско́й комите́т)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гарка́м м Stádtkomitee n -s, -s, städtische Partéizentrale [Partéileitung]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
горко́м (городско́й комите́т) гарка́м, -ма м. (гарадскі́ камітэ́т);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)