гара́нтия гара́нтыя, -тыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гара́нтыя ж. гара́нтия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зару́ка ж. зало́г м., гара́нтия; руча́тельство ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Гара́нтыя (БРС). Рус. гара́нтия (з Пятроўскай эпохі), укр. гара́нтія. Як і гарантаваць (гл.), запазычанне з франц. (garantie) або ням. (Garantie < франц.) мовы. Гл. Слаўскі, 1, 383; Фасмер, 1, 392; Шанскі, 1, Г, 27–28 (там і меркаванні аб магчымым польскім пасрэдніцтве); Рудніцкі, 802.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

обеспе́чение ср.

1. в разн. знач. забеспячэ́нне, -ння ср.;

материа́льное обеспе́чение в ста́рости матэрыя́льнае забеспячэ́нне на ста́расць;

социа́льное обеспе́чение сацыя́льнае забеспячэ́нне;

боево́е обеспе́чение воен. баяво́е забеспячэ́нне;

2. (гарантия) гара́нтыя, -тыі ж., зало́г, -гу м., зару́ка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)