гарана́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. гарана́ гарана́
Р. гарана́ гарана́
Д. гарана́ гарана́
В. гарана́ гарана́
Т. гарана́ гарана́
М. гарана́ гарана́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

гарана́ ист., нескл., м. (гарадскі́ аддзе́л наро́днай асве́ты) гороно́ (городско́й отде́л наро́дного образова́ния)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гарана́, нескл., м.

Гарадскі аддзел народнай асветы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарана́ м Ábteilung für Vólksbildung bei der Stádtverwaltung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

...ана,

Другая частка складана-скарочаных слоў, якая сама з’яўляецца скарачэннем слоў: аддзел народнай асветы, напрыклад: райана, гарана, аблана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гороно́ (городско́й отде́л наро́дного образова́ния) гарана́ нескл., м. (гарадскі́ аддзе́л наро́днай адука́цыі).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)