гані́дыі
(ад гр. gone = семя + -idion = памяншальны суфікс)
1) зялёныя або сіне-зялёныя водарасці, што ўваходзяць у склад лішайнікаў;
2) органы размнажэння ў выглядзе нерухомых клетак у сіне-зялёных водарасцей;
3) рухомыя споры ніткаватых бактэрый.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
гані́дыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гані́дыя |
гані́дыі |
| Р. |
гані́дыі |
гані́дый |
| Д. |
гані́дыі |
гані́дыям |
| В. |
гані́дыю |
гані́дыі |
| Т. |
гані́дыяй гані́дыяю |
гані́дыямі |
| М. |
гані́дыі |
гані́дыях |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зоагані́дыі
(ад зоа- + ганідыі)
клеткі некаторых водарасцяў і грыбоў, здольныя рухацца ў вадзе пры дапамозе жгуцікаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)