Ганчары́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ганчары́
Р. Ганчаро́ў
Д. Ганчара́м
В. Ганчары́
Т. Ганчара́мі
М. Ганчара́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ГАНЧАРЫ́,

вёска ў Лідскім р-не Гродзенскай вобл., у сутоках рэк Дзітва і Нёман. Цэнтр сельсавета і калгаса. За 20 км на ПдУ ад г. Ліда, 100 км ад Гродна, 1 км ад чыг. ст. Ганчары, на аўтадарозе Ліда—Навагрудак. 460 ж., 175 двароў (1996). Сярэдняя школа, б-ка, аддз. сувязі. Помнік архітэктуры — Пакроўская царква (1779). Каля вёскі стаянкі мезаліту, неаліту і бронзавага веку.

т. 5, с. 35

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Ганчары (археал.) 4/13

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Ганчары (катэгорыя сялян) 10/162, 167

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Ганчары (в., Свіслацкі р-н) 9/446

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ГАНЧАРЫ́,

вёска ў Ляхавіцкім р-не Брэсцкай вобл. Цэнтр сельсавета і племсаўгаса. За 12 км на Пд ад г. Ляхавічы, 208 км ад Брэста, 3 км ад чыг. ст. Райтанаў, на аўтадарозе Івацэвічы—Слуцк. 461 ж., 165 двароў (1996). Сярэдняя школа, Дом культуры, амбулаторыя, аддз. сувязі.

т. 5, с. 35

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Ганчары (в., Лідскі р-н) 3/342; 6/366

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Ганчары (в., Ляхавіцкі р-н) 3/342; 6/485

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ганча́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ганча́р ганчары́
Р. ганчара́ ганчаро́ў
Д. ганчару́ ганчара́м
В. ганчара́ ганчаро́ў
Т. ганчаро́м ганчара́мі
М. ганчару́ ганчара́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гліня́ны, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з гліны. Гліняная ліса. □ Гліняныя свісцёлачкі Нясуць два ганчары. Куляшоў. // Пакрыты, высланы слоем гліны. Гліняны ток. Гліняная падлога.

•••

Калос на гліняных нагах гл. калос.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)