ганча́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Паляўнічы сабака, прывучаны гнаць звера.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ганча́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ганча́к ганчакі́
Р. ганчака́ ганчако́ў
Д. ганчаку́ ганчака́м
В. ганчака́ ганчако́ў
Т. ганчако́м ганчака́мі
М. ганчаку́ ганчака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ганча́к, -ка́ м., охот. го́нчая ж., го́нчая соба́ка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ганча́к, ‑а, м.

Паляўнічы сабака, прывучаны гнаць звера. Недалёка, кварталы за, два, нечакана заенчыў ганчак: натрапіў на звера. Шамякін. Заходзячыся ў яхканні, ганчакі амаль даганялі беляка. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ганча́к м Jágdhund m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зая́хкаць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ае; зак. (разм.).

Забрахаць пры пагоні за зайцам.

Ганчак заяхкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

hound​1 [haʊnd] n. паляўні́чы саба́ка; ганча́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

го́нчая ж., сущ., охотн. ганча́к, -ка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бурава́ты, ‑ая, ‑ае.

Які мае злёгку буры колер. Праходзіць хвіліна-дзве, і ў святле ад кастра паказаўся здаравенны бураваты ганчак. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ogar

м. ганчак (сабака)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)