назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Ганцо́ў | |
| Ганца́м | |
| Ганца́мі | |
| Ганца́х |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Ганцо́ў | |
| Ганца́м | |
| Ганца́мі | |
| Ганца́х |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Народ Ганы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
га́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| га́нка | га́нкі | |
| га́нкі | га́нак | |
| га́нкам | ||
| га́нку | га́нак | |
| га́нкай га́нкаю |
га́нкамі | |
| га́нках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
га́нка,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
га́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| га́нец | ||
| га́нца | га́нцаў | |
| га́нцу | га́нцам | |
| га́нца | га́нцаў | |
| га́нцам | га́нцамі | |
| га́нцу | га́нцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гане́ц
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| гане́ц | ||
| ганца́ | ганцо́ў | |
| ганцу́ | ганца́м | |
| ганца́ | ганцо́ў | |
| ганцо́м | ганца́мі | |
| ганцу́ | ганца́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
га́нец,
гане́ц, ‑нца́,
Той, каго паслалі з тэрміновым паведамленнем; пасыльны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
белано́гі, ‑ая, ‑ае.
З белымі нагамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раць, ‑і,
1. Войска, ваенны атрад.
2. Бітва, вайна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спо́ўніцца, ‑ніцца;
1. Здзейсніцца, ажыццявіцца.
2. Скончыцца, прайсці (пра час, тэрмін чаго‑н.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)