Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
ганта́ль, -я́, мн. -і́, -ёў, м.
Цвік, якім прыбіваюць гонту.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ганта́ль, -ля́м. кро́вельный гвоздь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ганта́ль, ‑я, м.
Цвік, якім прыбіваюць гонту.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ганта́льмспец (Dách)nágel m -s, -nägel
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ганта́ль
(с.-в.-ням. gant-nagel)
цвік, якім прыбіваюць гонту.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Ганта́ль ’ганталь’ (БРС, Сцяшк. МГ, Шат.). Укр.гонта́ль ’тс’, рус.дыял. (на тэрыторыі Літвы) го́нталь. Знешне падобнае на ўтварэнне ад гонт (гл.), суф. ‑аль. Але вельмі падазронае падабенства з фармацыямі тыпу ўкр.бретна́ль ’цвік для дошак’, гухна́ль ’цвік для падковы’, польск.hufnal і г. д., якія запазычаны з ням.Brettnagel, Hufnagel і дзе другая частка ням. складаных слоў (Nagel) прадстаўлена як ‑nal. Калі прыняць, што гонт некаторыя этымолагі выводзяць з ням.gant (дыял.), то можна лічыць, што магло існаваць і ням. (дыял.) gantnagel, з якога магло атрымацца (дысіміляцыя або выпадзенне аднаго з двух n — n) або *гонталь, або *готналь. Атрымалася першае.