га́нгстар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Бандыт, грабежнік.

Гангстары Нью-Ёрка.

Гангстары пяра (перан.).

|| прым. га́нгстарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

га́нгстар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. га́нгстар га́нгстары
Р. га́нгстара га́нгстараў
Д. га́нгстару га́нгстарам
В. га́нгстара га́нгстараў
Т. га́нгстарам га́нгстарамі
М. га́нгстару га́нгстарах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

га́нгстар м. га́нгстер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

га́нгстар м. Gangster [´gɛŋ ] m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

га́нгстер га́нгстар, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

gangster [ˈgæŋstə] n. га́нгстар, банды́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

thug [θʌg] n. забо́йца, галаварэ́з; га́нгстар, банды́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)