га́мавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
га́мавы |
га́мавая |
га́мавае |
га́мавыя |
| Р. |
га́мавага |
га́мавай
га́мавае |
га́мавага |
га́мавых |
| Д. |
га́маваму |
га́мавай |
га́маваму |
га́мавым |
| В. |
га́мавы
га́мавага |
га́мавую |
га́мавае |
га́мавыя
га́мавых |
| Т. |
га́мавым |
га́мавай
га́маваю |
га́мавым |
га́мавымі |
| М. |
га́мавым |
га́мавай |
га́мавым |
га́мавых |
Крыніцы:
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
га́ма¹, -ы, мн. -ы, гам, ж.
1. Паслядоўны рад музычных гукаў, які павышаецца або паніжаецца ў межах адной ці некалькіх акта́ў.
Мінорная г.
2. перан., чаго. Паслядоўны рад аднародных, але па-рознаму зменлівых якасцей, з’яў.
Г. фарбаў.
Г. гукаў.
|| прым. га́мавы, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)