галі́нкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
галі́нкавы |
галі́нкавая |
галі́нкавае |
галі́нкавыя |
| Р. |
галі́нкавага |
галі́нкавай
галі́нкавае |
галі́нкавага |
галі́нкавых |
| Д. |
галі́нкаваму |
галі́нкавай |
галі́нкаваму |
галі́нкавым |
| В. |
галі́нкавы (неадуш.)
галі́нкавага (адуш.) |
галі́нкавую |
галі́нкавае |
галі́нкавыя (неадуш.)
галі́нкавых (адуш.) |
| Т. |
галі́нкавым |
галі́нкавай
галі́нкаваю |
галі́нкавым |
галі́нкавымі |
| М. |
галі́нкавым |
галі́нкавай |
галі́нкавым |
галі́нкавых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
галі́нкавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да галінкі, прыгатаваны з галінак. Галінкавы корм.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
галі́на, -ы, мн. -ы, -лі́н, ж.
1. Тонкі адростак на ствале дрэва; сук з веццем.
Бярозавая г.
2. Адгалінаванне ад чаго-н. галоўнага, асноўнага.
Бакавая г. роду.
|| прым. галі́навы, -ая, -ае (да 1 знач.).
|| памянш. галі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (да 1 знач.); прым. галі́нкавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ГРУ́БЫЯ КАРМЫ́,
сухія раслінныя кармы (сена, салома, мякіна, сянаж, травяная мука, галінкавы корм) з адносна малой колькасцю пажыўных рэчываў. Маюць вады менш за 40%, сырой клятчаткі больш за 19%. Пажыўнасць 1 кг грубых кармоў — 0,1—0,65 карм. адзінкі. Скормліваюць жвачнай с.-г. жывёле, часам трусам. Грубыя кармы — неабходны кампанент зімовых рацыёнаў траваедных жывёл, спрыяюць нармальнаму страваванню і засваенню пажыўных рэчываў, адрозніваюцца хім. саставам і пажыўнасцю. Найб. значэнне мае сена, у якім ёсць амаль усе неабходныя для жывёлы пажыўныя рэчывы.
т. 5, с. 452
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)