галяко́м

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
галяко́м - -

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

галяко́м прысл nackt, náckig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

галя́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. галя́к галякі́
Р. галяка́ галяко́ў
Д. галяку́ галяка́м
В. галяка́ галяко́ў
Т. галяко́м галяка́мі
М. галяку́ галяка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

галя́к, ‑а, м.

Разм.

1. Пагард. Бядняк, галыш (у 2 знач.).

2. у знач. прысл. галяко́м. Без адзення, будучы голым. Не хадзі галяком.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nude​1 [nju:d] n.

1. аго́леная фігу́ра (у жывапісе, скульптуры)

2. аго́ленае/го́лае це́ла

♦

in the nude галышо́м, галяко́м

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

golas

м. галыш;

na ~a разм. галышом; галяком

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

goło

1. галяком;

2. гола; пуста;

3. разм. бедна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)