галю́ткі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. галю́ткі галю́ткая галю́ткае галю́ткія
Р. галю́ткага галю́ткай
галю́ткае		 галю́ткага галю́ткіх
Д. галю́ткаму галю́ткай галю́ткаму галю́ткім
В. галю́ткі (неадуш.)
галю́ткага (адуш.)		 галю́ткую галю́ткае галю́ткія (неадуш.)
галю́ткіх (адуш.)
Т. галю́ткім галю́ткай
галю́ткаю		 галю́ткім галю́ткімі
М. галю́ткім галю́ткай галю́ткім галю́ткіх

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

галю́ткі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Зусім голы. Выскачыў з хаты галюткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)