галубя́тня, -і, мн. -і, -яў, ж.

Памяшканне для галубоў, якое робіцца на гарышчы, у падстрэшшы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

галубя́тня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. галубя́тня галубя́тні
Р. галубя́тні галубя́тняў
Д. галубя́тні галубя́тням
В. галубя́тню галубя́тні
Т. галубя́тняй
галубя́тняю		 галубя́тнямі
М. галубя́тні галубя́тнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

галубя́тня ж., прям., перен., шутл. голубя́тня

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

галубя́тня, ‑і; Р мн. ‑бяцень; ж.

Памяшканне для галубоў, якое робіцца на даху, у падстрэшшы і пад. Дом стаіць у цэнтры сяла на каменным падмурку, наверсе — прыгожая галубятня, пафарбаваная ў блакітны колер. Гамолка. // перан. Разм. Высокае месца (звычайна пра жыллё, размешчанае на самым высокім паверсе). Адно.. кепска: занадта высока і лесвічныя пралёты крутыя — пакуль Заранік падымецца на галубятню, як ён называе свой пакой, задыхваецца: сэрца... Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

галубя́тня ж. Táubenschlag m -(e)s, -schläge, Táubenhaus n -es, -häuser

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

голубя́тня галубя́тня, -ні ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dovecote [ˈdʌvkɒt, ˈdʌvkəʊt] n. галубя́тня

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

gołębiarnia

ж. галубятня

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

gołębnik

м. галубятня

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Táubenschlag

m -s, -schläge галубя́тня

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)