галу́бка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. галу́бка галу́бкі
Р. галу́бкі галу́бак
Д. галу́бцы галу́бкам
В. галу́бку галу́бак
Т. галу́бкай
галу́бкаю		 галу́бкамі
М. галу́бцы галу́бках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

галу́бка, -і, ДМ -бцы, мн. -і, -бак, ж.

1. Самка голуба.

2. Ласкавы зварот да жанчыны (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

галу́бка ж.

1. (самка голубя) галу́бка, голуби́ца;

2. разг. (ласковое обращение) голу́бка, голу́бушка, ду́шенька, каса́тка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

галубо́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. галубо́к галубкі́
Р. галубка́ галубко́ў
Д. галубку́ галубка́м
В. галубка́ галубко́ў
Т. галубко́м галубка́мі
М. галубку́ галубка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

галу́бка, ‑і, ДМ ‑бцы; Р мн. ‑бак; ж.

1. Самка голуба.

2. Разм. Ужываецца як ласкавы зварот да жанчыны. Спявай мне, дзяўчынка, пра кветкі, пра гай, Пра лепшыя дні, пра вясну, Пра наша каханне, галубка, спявай — Пад ціхі твой спеў я засну. Чарот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

галу́бка ж

1. Täubin -, -nen;

2. разм ласк mein Schatz, mein Líebling

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Трупа Галубка

т. 15, с. 537

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

нядо́бра, безас., у знач. вык.

1. Дрэнна, не па душы.

Усё яму н.

2. каму. Пра цяжкі фізічны або душэўны стан.

Што табе н., мая галубка? Можа вадзіцы вып’еш?

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

галу́бачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

1. Разм. Тое, што і галубка (у 2 знач.).

2. Ласк. да галубка (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

голу́бка прям., перен. галу́бка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)