гало́ўна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
гало́ўна - -

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

mainly

[ˈmeɪnli]

adv.

перава́жна, гало́ўна, асаблі́ва; у бо́льшасьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

in the main

бо́льшай ча́сткай, гало́ўна, у асно́ўным

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

largely

[ˈlɑ:rdʒli]

adv.

1) шмат

2) гало́ўна, перава́жна, у зна́чнай ступе́ні

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Грунт 1 ’грунт’ (БРС). Ст.-бел. кгрунтъ, грунтъ ’грунт, зямля, аснова, зямельная ўласнасць’ (Булыка, Запазыч., 152). Рус. грунт, укр. грунт. Запазычанне з польск. grunt ’тс’ < ням. Grund. Гл. Фасмер, 1, 464; Шанскі, 1, Г, 184.

Грунт 2 ’галоўна, важна’ (Сцяц.). Запазычанне з польск. grunt ’тс’ (< ням.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

chiefly

[ˈtʃi:fli]

adv.

1) гало́ўна, гало́ўным чы́нам; перава́жна, асно́ўна

2) перш за ўсё, у пе́ршую чаргу́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Да́та ’дата’ (Нас.: «ужываецца галоўна памешчыкамі і шляхтай»). Ст.-бел. дата (засведчана з XVI ст., гл. Булыка, Запазыч., 88). Паводле Кюнэ (Poln., 50), запазычанне з польск. data, а гэта ўзята з лац. мовы (так і ў Булыкі, там жа). У даным выпадку рус. да́та не можа быць непасрэднай крыніцай запазычання для бел. мовы, таму што ў рус. мове гэта слова з’явілася вельмі позна (паводле Шанскага, 1, Д, Е, Ж, у XIX ст.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)