‘галоўнакамандуючы’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| галоўко́мы | ||
| галоўко́ма | галоўко́маў | |
| галоўко́му | галоўко́мам | |
| галоўко́ма | галоўко́маў | |
| галоўко́мам | галоўко́мамі | |
| галоўко́ме | галоўко́мах |
Іншыя варыянты: галоўка́м.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
галоўка́м
‘галоўнакамандуючы’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| галоўка́м | галоўка́мы | |
| галоўка́ма | галоўка́маў | |
| галоўка́му | галоўка́мам | |
| галоўка́ма | галоўка́маў | |
| галоўка́мам | галоўка́мамі | |
| галоўка́ме | галоўка́мах |
Іншыя варыянты:
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)