Галы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Галы́
Р. Гало́ў
Д. Гала́м
В. Галы́
Т. Гала́мі
М. Гала́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

го́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. го́л галы́
Р. го́ла гало́ў
Д. го́лу гала́м
В. го́л галы́
Т. го́лам гала́мі
М. го́ле гала́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

галава́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. галава́ гало́вы
галавы́
Р. галавы́ гало́ў
Д. галаве́ гало́вам
В. галаву́ гало́вы
галавы́
Т. галаво́й
галаво́ю		 гало́вамі
М. галаве́ гало́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

галоў...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. галоўны, напр.: галоўурач, галоўупраўленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

галоў...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню: а) слову «галоўны», напрыклад: галоўурач; б) словам «галоўнае ўпраўленне», напрыклад: галоўкінапракат, галоўліт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гал-, галоў- (галоўны) Haupt-, Zentral-, Ober-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пагало́ўе, -я, н.

Агульная колькасць галоў жывёлы.

П. кароў.

Рост пагалоўя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гі́дра, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

1. У старажытнагрэчаскай міфалогіі: шматгаловая змяя, у якой замест адсечаных галоў вырасталі новыя.

2. Дробная бесхрыбетная кішэчнаполасцевая жывёліна, прэснаводны паліп са шчупальцамі вакол рота.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сямігало́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае сем галоў. Сямігаловы змей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стогало́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае сто або больш галоў; шматгаловы. Стогаловы дракон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)