га́лачка
‘памянш.-ласк. да галка’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
га́лачка |
га́лачкі |
| Р. |
га́лачкі |
га́лачак |
| Д. |
га́лачцы |
га́лачкам |
| В. |
га́лачку |
га́лачак |
| Т. |
га́лачкай га́лачкаю |
га́лачкамі |
| М. |
га́лачцы |
га́лачках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
га́лачка
‘памянш.-ласк. да галка’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
га́лачка |
га́лачкі |
| Р. |
га́лачкі |
га́лачак |
| Д. |
га́лачцы |
га́лачкам |
| В. |
га́лачку |
га́лачкі |
| Т. |
га́лачкай га́лачкаю |
га́лачкамі |
| М. |
га́лачцы |
га́лачках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
га́лачка I ж., уменьш. (к га́лка I) га́лочка
га́лачка II ж., уменьш. ша́рик м., ка́тышек м.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
га́лачка 1, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.
Памянш.-ласк. да галка 1; маладая галка. Без роднай мамачкі заклююць галачкі. З нар.
га́лачка 2, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.
Памянш.-ласк. да галка 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
га́лка², -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.
Тое, што і галушка (у 1 знач.).
|| памянш. га́лачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.
|| прым. га́лачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
га́лка¹, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.
Птушка сямейства крумкачовых з шэрым або чорным апярэннем.
|| памянш. га́лачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.
|| прым. галчы́ны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фрыкадэ́лька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек, ж.
Клёцка, галачка са здробненага мяса ці рыбы, звараная ў булёне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фрыкадэ́лька, ‑і, ДМ ‑льцы; Р мн. ‑лек; ж.
Клёцка, галачка з сечанага мяса ці рыбы, звараная ў булёне.
[Ням. Frikadelle.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
га́лочка
1. уменьш. га́лачка, -кі ж.;
2. (пометка) пту́шка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ка́тышек м., уменьш., прост. га́лачка, -кі ж., галу́шачка, -кі ж.; см. ка́тыш 1.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)