галасі́шча
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
галасі́шча |
галасі́шчы |
| Р. |
галасі́шча |
галасі́шчаў |
| Д. |
галасі́шчу |
галасі́шчам |
| В. |
галасі́шча |
галасі́шчы |
| Т. |
галасі́шчам |
галасі́шчамі |
| М. |
галасі́шчы |
галасі́шчах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
галасі́шча м. голоси́ще, голоси́на
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
голоси́на прост. галасі́на, -ны м., галасі́шча, -ча м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
голоси́ще увелич. галасі́шча, -ча м., галасі́на, -ны м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)