галасі́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. галасі́на
Р. галасі́ны
Д. галасі́не
В. галасі́ну
Т. галасі́най
галасі́наю
М. галасі́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

галасі́на м., прост. голоси́на, голоси́ще

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

галасі́на, ‑ы, м.

Разм. Пра моцны або грубы голас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

голоси́на прост. галасі́на, -ны м., галасі́шча, -ча м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

голоси́ще увелич. галасі́шча, -ча м., галасі́на, -ны м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)