галару́ч

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
галару́ч - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

галару́ч, прысл. (разм.).

Без рукавіц, з голымі рукамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

галару́ч нареч., разг. го́лыми рука́ми, с го́лыми рука́ми;

браць г. — брать го́лыми рука́ми;

вы́йсці на маро́з г. — вы́йти на моро́з с го́лыми рука́ми

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

галару́ч, прысл.

Разм. Без рукавіц, з голымі рукамі. Не ідзі на мароз галаруч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

галару́ч прысл разм mit blóßen Händen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)