галанці́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. галанці́р
Р. галанці́ру
Д. галанці́ру
В. галанці́р
Т. галанці́рам
М. галанці́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

галанці́р, -ру м., кул. галанти́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

галанти́р кул. галанці́р, -ру м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)