гала́нка

‘печ’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гала́нка гала́нкі
Р. гала́нкі гала́нак
Д. гала́нцы гала́нкам
В. гала́нку гала́нкі
Т. гала́нкай
гала́нкаю		 гала́нкамі
М. гала́нцы гала́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

гала́нка

‘жывёліна галандскай пароды’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гала́нка гала́нкі
Р. гала́нкі гала́нак
Д. гала́нцы гала́нкам
В. гала́нку гала́нак
Т. гала́нкай
гала́нкаю		 гала́нкамі
М. гала́нцы гала́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

гала́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

1. Жывёла галандскай пароды (карова, курыца).

2. Пакаёвая печ, звычайна кафляная.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гала́нка ж., разг.

1. (порода коров, кур) голла́ндка;

2. (печь) голла́ндка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гала́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Разм.

1. Жывёла галандскай пароды (карова, курыца і інш.).

2. Тое, што і галандская печ (гл. печ). Ад круглай галанкі павявала прыемным цяплом. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гала́нка ж

1. (парода каровы) hólländische Kuh;

2. (печка) hólländischer Káchelofen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Гала́нка ’парода кароў, курэй’ (БРС). Параўн. рус. гола́нка, гала́нка, якое азначае ’галандскую гародніну’, а таксама ’пароду курэй, кароў, гатунак селядца і г. д.’ З гала́ндка < гол(л)андка; ад назвы краіны. Сюды ж і гала́ндка ’грубка’ (Сцяшк. МГ), рус. гала́нка ’тс’. Назва ўзнікла на базе словазлучэння тыпу голландская печь з дапамогай суфікса ‑к(а). Гл. Фасмер, 1, 385; Шанскі, 1, Г, 118. Прынамсі, для назвы ’грубкі’ крыніцай бел. слова з’яўляецца, магчыма, рус. назва.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Гала́ндка. Гл. гала́нка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

голла́ндка​II

1. (печь) гру́бка, -кі ж.;

2. (порода коров, кур) разг. гала́нка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)