гала́ндка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гала́ндка гала́ндкі
Р. гала́ндкі гала́ндак
Д. гала́ндцы гала́ндкам
В. гала́ндку гала́ндак
Т. гала́ндкай
гала́ндкаю		 гала́ндкамі
М. гала́ндцы гала́ндках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

гала́ндка,

гл. галандцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гала́ндка ж Hólländerin f -, -nen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Гала́ндка. Гл. гала́нка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гала́ндцы, -аў, адз. -дзец, -дца, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Галандыі (Нідэрландаў).

|| ж. гала́ндка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак.

|| прым. гала́ндскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Hollander [ˈhɒləndə] n. гала́ндзец; гала́ндка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Dutchwoman [ˈdʌtʃwʊmən] (pl.-women) n. гала́ндка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

голла́ндка​I (жительница Голландии) гала́ндка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Holenderka

ж. галандка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

holenderka

ж. галандка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)