Галавая кіслата 3/299

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Галавая нематода, гл. Нематодныя хваробы раслін

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ГА́ЛАВАЯ КІСЛАТА́,

3, 4, 5-трыгідраксібензойная кіслата, арганічнае злучэнне, C6H2(OH)3COOH. Адкрыў у 1786 швед. хімік К.Шэеле ў выцяжках з чарнільных арэшкаў (галаў).

Існуе як монагідрат (C7H6O5·H2O) — бясколерныя крышталі, цямнеюць на святле, шчыльн. 1694 кг/м³ (6 °C), пры 100—120 °C трацяць ваду, tпл бязводнай 240 °C (з раскладаннем). Добра раствараецца ў кіпячай вадзе і спірце. Аднаўляе солі (напр., золата і серабра) да металаў, з хларыдам жалеза (FeCl3) дае сіне-чорную афарбоўку. Складаныя эфіры галавай кіслаты — антыаксіданты тлушчаў і алеяў. Галавую кіслату маюць у сабе чай, дубовая кара, дубільныя экстракты. Атрымліваюць гідролізам танінаў. Выкарыстоўваюць у вытв-сці пірагалолу, лек. сродкаў, фарбавальнікаў, у аналіт. хіміі.

т. 4, с. 444

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

га́лловый / га́лловая кислота́ хим. га́лавая кіслата́;

га́лловая немато́да зоол. га́лавая немато́да;

га́лловые клещи́ зоол. га́лавыя кляшчы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

га́лавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. га́лавы га́лавая га́лавае га́лавыя
Р. га́лавага га́лавай
га́лавае		 га́лавага га́лавых
Д. га́лаваму га́лавай га́лаваму га́лавым
В. га́лавы (неадуш.)
га́лавага (адуш.)		 га́лавую га́лавае га́лавыя (неадуш.)
га́лавых (адуш.)
Т. га́лавым га́лавай
га́лаваю		 га́лавым га́лавымі
М. га́лавым га́лавай га́лавым га́лавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)