Рытмічна хістаць з боку ў бок або зверху ўніз. Гайдаць калыску. □ Лес разбуджаны голле гайдае.Гаўрусёў.Любоўна ветры па загонах Жытцо, ярынку чуць гайдалі.Колас./убезас.ужыв.Параход злёгку гайдала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Гайда́ць (БРС, Шат.), укр.гойда́ти. Паводле Рудніцкага (673), утварэнне на базе выклічніка гой!, гойда!
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
го́йданнегл.гайдаць.
ГО́ЙДАЦЦАгл. гайдацца.
ГО́ЙДАЦЬгл.гайдаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
го́йдацьнесов., см.гайда́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)