гайдану́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
гайдану́ |
гайданё́м |
| 2-я ас. |
гайдане́ш |
гайданяце́ |
| 3-я ас. |
гайдане́ |
гайдану́ць |
| Прошлы час |
| м. |
гайдану́ў |
гайдану́лі |
| ж. |
гайдану́ла |
| н. |
гайдану́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
гайдані́ |
гайдані́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
гайдану́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гайдану́ць сов., однокр. качну́ть; колыхну́ть, покачну́ть, колебну́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гайдану́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.
Аднакр. да гайдаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гайдану́ць ein Mal scháukeln
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
гайда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і го́йдаць, -аю, -аеш, -ае; незак., каго-што.
Рытмічна хістаць з боку ў бок або зверху ўніз.
Лодку гайдала (безас.).
|| аднакр. гайдану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём; -няце́, -ну́ць; -ні́.
|| наз. гайда́нне, -я, н. і го́йданне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
схісну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак., каго-што.
Злёгку зрушыць, гайдануць, скрануць з месца.
Вецер схіснуў яліны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
згайдану́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.
Тое, што і гайдануць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
колыхну́ть сов., однокр. калыхну́ць, скалыхну́ць, гайдану́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шастану́ць
‘хістануць, гайдануць, трасянуць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
шастану́ |
шастанё́м |
| 2-я ас. |
шастане́ш |
шастаняце́ |
| 3-я ас. |
шастане́ |
шастану́ць |
| Прошлы час |
| м. |
шастану́ў |
шастану́лі |
| ж. |
шастану́ла |
| н. |
шастану́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
шастані́ |
шастані́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
шастану́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
скалыхну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., каго-што.
1. Зварухнуць, захістаць, прымусіць калыхацца.
Вецер скалыхнуў жыта.
С. калыску (гайдануць з боку ў бок).
2. перан. Усхваляваць, узрушыць; парушыць спакой.
Навіна скалыхнула народ.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)