гайдама́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гайдама́цкі |
гайдама́цкая |
гайдама́цкае |
гайдама́цкія |
| Р. |
гайдама́цкага |
гайдама́цкай гайдама́цкае |
гайдама́цкага |
гайдама́цкіх |
| Д. |
гайдама́цкаму |
гайдама́цкай |
гайдама́цкаму |
гайдама́цкім |
| В. |
гайдама́цкі (неадуш.) гайдама́цкага (адуш.) |
гайдама́цкую |
гайдама́цкае |
гайдама́цкія (неадуш.) гайдама́цкіх (адуш.) |
| Т. |
гайдама́цкім |
гайдама́цкай гайдама́цкаю |
гайдама́цкім |
гайдама́цкімі |
| М. |
гайдама́цкім |
гайдама́цкай |
гайдама́цкім |
гайдама́цкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гайдама́цкі ист. гайдама́цкий
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гайдама́цкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да гайдамака (у 1, 2 знач.). Гайдамацкае войска.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гайдама́к, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Украінскі казак 17 і 18 стст., удзельнік народнавызваленчай барацьбы супраць польскіх памешчыкаў.
2. Салдат нацыяналістычных атрадаў у час грамадзянскай вайны ва Украіне ў 1918—1920 гг.
|| прым. гайдама́цкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гайдама́цкий гайдама́цкі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)