газо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. газо́ўка газо́ўкі
Р. газо́ўкі газо́вак
Д. газо́ўцы газо́ўкам
В. газо́ўку газо́ўкі
Т. газо́ўкай
газо́ўкаю		 газо́ўкамі
М. газо́ўцы газо́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

газо́ўка, -і, ДМ -зо́ўцы, мн. -і, -зо́вак, ж. (разм.).

Самаробная газавая лямпа без шкла.

|| памянш. газо́вачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. газо́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

газо́ўка ж., разг. копти́лка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

газо́ўка, ‑і, ДМ ‑зоўцы; Р мн. ‑зовак; ж.

Разм. Самаробная газавая лямпа без шкла. У самай крайняй зямлянцы цьмяна гарэла пад столлю газоўка з артылерыйскай гільзы. Дудо. Ужо было цёмна. Пануры астрог цьмяна асвятляўся газоўкамі, ад гэтага вокны здаваліся сляпымі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

газо́ўка ж разм (самаробная газавая лямпа без шкла) Petróleumlampe [-leʊm] f -, -n; Petróleumfunzel f -, -n (разм)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Газоўка ’газоўка’. Гл. газнік, газніца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

газоўка, газніца, каганец, кураўка, капцілка, мігалка (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

газні́ца ж., разг., см. газо́ўка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

міга́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж. (разм.).

1. Газоўка, лямпачка без шкла.

2. Ліхтар, які ўспышкамі падае сігналы транспарту.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

газні́к, -ка́ м., разг., см. газо́ўка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)