Жанры газетныя 4/408

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

газе́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. газе́тны газе́тная газе́тнае газе́тныя
Р. газе́тнага газе́тнай
газе́тнае		 газе́тнага газе́тных
Д. газе́тнаму газе́тнай газе́тнаму газе́тным
В. газе́тны (неадуш.)
газе́тнага (адуш.)		 газе́тную газе́тнае газе́тныя (неадуш.)
газе́тных (адуш.)
Т. газе́тным газе́тнай
газе́тнаю		 газе́тным газе́тнымі
М. газе́тным газе́тнай газе́тным газе́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тэлевізі́йна-газе́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тэлевізі́йна-газе́тны тэлевізі́йна-газе́тная тэлевізі́йна-газе́тнае тэлевізі́йна-газе́тныя
Р. тэлевізі́йна-газе́тнага тэлевізі́йна-газе́тнай
тэлевізі́йна-газе́тнае		 тэлевізі́йна-газе́тнага тэлевізі́йна-газе́тных
Д. тэлевізі́йна-газе́тнаму тэлевізі́йна-газе́тнай тэлевізі́йна-газе́тнаму тэлевізі́йна-газе́тным
В. тэлевізі́йна-газе́тны (неадуш.)
тэлевізі́йна-газе́тнага (адуш.)		 тэлевізі́йна-газе́тную тэлевізі́йна-газе́тнае тэлевізі́йна-газе́тныя (неадуш.)
тэлевізі́йна-газе́тных (адуш.)
Т. тэлевізі́йна-газе́тным тэлевізі́йна-газе́тнай
тэлевізі́йна-газе́тнаю		 тэлевізі́йна-газе́тным тэлевізі́йна-газе́тнымі
М. тэлевізі́йна-газе́тным тэлевізі́йна-газе́тнай тэлевізі́йна-газе́тным тэлевізі́йна-газе́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

часо́пісна-газе́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. часо́пісна-газе́тны часо́пісна-газе́тная часо́пісна-газе́тнае часо́пісна-газе́тныя
Р. часо́пісна-газе́тнага часо́пісна-газе́тнай
часо́пісна-газе́тнае		 часо́пісна-газе́тнага часо́пісна-газе́тных
Д. часо́пісна-газе́тнаму часо́пісна-газе́тнай часо́пісна-газе́тнаму часо́пісна-газе́тным
В. часо́пісна-газе́тны (неадуш.)
часо́пісна-газе́тнага (адуш.)		 часо́пісна-газе́тную часо́пісна-газе́тнае часо́пісна-газе́тныя (неадуш.)
часо́пісна-газе́тных (адуш.)
Т. часо́пісна-газе́тным часо́пісна-газе́тнай
часо́пісна-газе́тнаю		 часо́пісна-газе́тным часо́пісна-газе́тнымі
М. часо́пісна-газе́тным часо́пісна-газе́тнай часо́пісна-газе́тным часо́пісна-газе́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Карэспандэнцыя, гл. Жанры газетныя

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

слупо́к, -пка́, мн. -пкі́, -пко́ў, м.

1. гл. слуп.

2. Калонка кароткіх радкоў у газеце, часопісе і пад., якія размешчаны адзін пад адным.

Газетныя слупкі.

3. Шэраг слоў, лічбаў і іншых, напісаных адно пад адным.

Слупок прозвішчаў.

Два слупкі прыкладаў.

|| прым. слупко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэпарцёр, ‑а, м.

Работнік газеты, радыё і пад., які дастаўляе рэдакцыі звесткі аб падзеях і здарэннях. Рэпарцёры, нарысісты, фельетаністы, фотакарэспандэнты — штатныя і пазаштатныя — збіраліся ў купку і горача абмяркоўвалі, дзе і як яны скончаць гэты дзень. Васілёнак. Збягаліся цікаўныя да сенсацый разявакі, газетныя рэпарцёры і ўсякі іншы народ. Лынькоў.

[Англ. reporter.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разява́ка, ‑і, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑вацы, Т ‑вакай (‑аю), ж.

Разм.

1. Той, хто бяздумна прыглядаецца да каго‑, чаго‑н. Збягаліся цікаўныя да сенсацый разявакі, газетныя рэпарцёры і ўсякі іншы народ. Лынькоў. На тратуарах спыняліся разявакі, праводзячы вачыма салдат. Гурскі.

2. Тое, што і разява. — Няхай не будзе разявакам і кладзе грошы так, каб не губляць, — даводзіў Толя. Пальчэўскі. Азіраюся назад, на свае сляды, і бачу на тым месцы, дзе круціўся, раздушаны грыб. А-я-яй, разявака... Місько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слупо́к, -пка́ м.

1. уменьш. сто́лбик;

2. сто́лбик;

с. тэрмо́метра — сто́лбик термо́метра;

с. рту́ці — сто́лбик рту́ти;

3. столбе́ц, коло́нка ж.;

газе́тныя ~пкі́ — газе́тные столбцы́ (коло́нки);

с. лі́чбаў — столбе́ц (коло́нка) цифр;

4. бот. сто́лбик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сенса́цыя, ‑і, ж.

1. Моцнае ўражанне ад якой‑н. падзеі, якога‑н. паведамлення. Артыкул выклікаў сенсацыю. □ Астэроід зрабіў сапраўдную сенсацыю ва ўсім свеце. Буржуазная прэса дайшла да таго, што пачала сцвярджаць, быццам услед за ім павінны з’явіцца метэоры значна большых памераў. Гамолка.

2. Падзея, паведамленне, якія выклікаюць такое ўражанне. Газетныя сенсацыі. □ [Шахрай:] — Браты-газетчыкі празвалі мяне каралём інфармацыю. А гэты кароль празяваў самую вялікую сенсацыю. Васілёнак. Амерыканскі друк падкі на сенсацыю, і ў пагоні за навінамі газеты часта прыўзнімаюць заслону над тым, што да пары да часу амерыканскія і некаторыя іншыя дыпламаты стараюцца замоўчваць. Новікаў.

[Фр. sensation ад лац. sensus — пачуццё, адчуванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)