газазва́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. газазва́рка
Р. газазва́ркі
Д. газазва́рцы
В. газазва́рку
Т. газазва́ркай
газазва́ркаю
М. газазва́рцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

газазва́рка ж., тех. газосва́рка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

газазва́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Спосаб зваркі металаў плаўленнем пры дапамозе полымя газавай сумесі, якая выцякае са зварачнай гарэлкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

газазва́рка ж. тэх. Gásschweißung f -, -en, Gásschweißen n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

газосва́рка тех. газазва́рка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

га́завы ​1, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да газу ​1 (у 1 знач.), звязаны з яго выкарыстаннем. Газавая прамысловасць. // Які дзейнічае пры дапамозе газу. Газавы рухавік. Газавая турбіна. Газавая пліта.

2. Звязаны з прымяненнем газаў як сродку барацьбы. Газавая атака.

•••

Газавае рэзанне гл. рэзанне.

Газавая гангрэна гл. гангрэна.

Газавая зварка — тое, што і газазварка.

га́завы ​2, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да газу ​2. // Зроблены з газу ​2. Газавая хустка.

га́завы ​3, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да газы. Газавая бочка. // Які дзейнічае пры дапамозе газы. Газавая лямпа. Газавы ліхтар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)