газаві́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. газаві́к газавікі́
Р. газавіка́ газавіко́ў
Д. газавіку́ газавіка́м
В. газавіка́ газавіко́ў
Т. газавіко́м газавіка́мі
М. газавіку́ газавіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

газаві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Работнік па газіфікацыі і абслугоўванні газавых установак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

газаві́к, -ка́ м., разг. газови́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

газаві́к, ‑а, м.

Разм.

1. Работнік газавай прамысловасці.

2. Работнік па газіфікацыі і абслугоўванню газавых установак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

газаві́к м разм Gásarbeiter m -s, -, Árbeiter der Gásindustrie

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

газаўшчы́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Тое, што і газавік.

|| прым. газаўшчы́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

газови́к разг. газаві́к, -ка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

gas fitter

газаві́к -а́, газаправо́дчык -а m. (які́ право́дзіць або́ раманту́е газаправо́дныя тру́бы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gasman

[ˈgæsmæn]

n., pl. -men

1) газаві́к -а́ m.

2)

а) рабо́тнік, які́ чыта́е га́завыя лічы́льнікі

б) збо́ршчык гро́шаў, нале́жных кампа́ніі за даста́ўлены газ

3) газаправо́дчык -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)