га́ер

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. га́ер га́еры
Р. га́ера га́ераў
Д. га́еру га́ерам
В. га́ера га́ераў
Т. га́ерам га́ерамі
М. га́еру га́ерах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

га́ер уст. га́ер, -ра м., бла́зан, -зна м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

га́ер

(фр. gaillard = весялун)

1) уст. балаганны шут;

2) перан. той, хто крыўляецца, блазнуе на пацеху іншым.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)