Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
га́дкі, ‑ая, ‑ае.
Разм.
1. Вельмі непрыемны (з выгляду, на смак і пад.); прыкры, брыдкі. Гадкае стварэнне. Гадкі сон. Гадкае надвор’е.
2. Агідны, подлы, варты пагарды, ганьбавання. Гадкі чалавек. Гадкі ўчынак. □ — Я, Цімох, не буду апраўдвацца: я ўзяўся за гадкую, паскудную справу. Мяне нанялі войт і яго сябры, каб я стаў фальшывым партызанам і даносіў ім на вас.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
га́дкігл брыдкі, aгідны, гідкі
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
бры́дкі, -ая, -ае.
1. Непрыгожы з выгляду, непрыемны, гадкі.
Б. твар.
Б. настрой.
Б. хлопец.
2. Паганы, ганебны, благі́.
Брыдкія плёткі.
|| наз.бры́дкасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ме́рзостный бры́дкі, агі́дны, паску́дны; га́дкі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)