га́дина в разн. знач. га́дзіна, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гадина

Том: 6, старонка: 238.

img/06/06-238_1221_Гадина.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

га́даўка ж., разг., бран. га́дина

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Гад ’гад, змяя’, га́дзіна, гадзю́ка. Рус. гад (га́дина, гадю́ка), укр. гад, гадю́ка, польск. gad, чэш. had, балг. гад і г. д. Прасл. *gadъ. Паводле Фасмера (1, 381), Трубачова (Эт. сл., 6, 82) з і.-е. *g​u̯ōdh‑ (: *gu​̯ēdh‑): параўн. ст.-англ. cwēd дрэнны’, літ. gė́da ’сорам’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)