гадзі́ннічак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гадзі́ннічак |
гадзі́ннічкі |
| Р. |
гадзі́ннічка |
гадзі́ннічкаў |
| Д. |
гадзі́ннічку |
гадзі́ннічкам |
| В. |
гадзі́ннічак |
гадзі́ннічкі |
| Т. |
гадзі́ннічкам |
гадзі́ннічкамі |
| М. |
гадзі́ннічку |
гадзі́ннічках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гадзі́ннічак, -чка м., уменьш.-ласк. ча́сики ед. нет
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гадзі́ннік, -а, мн. -і, -аў, м.
Прыбор для вызначэння часу ў межах сутак.
Ручны г.
Насценны г.
Сонечны г.
|| памянш. гадзі́ннічак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м.
|| прым. гадзі́ннікавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)