гадзі́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гадзі́нны гадзі́нная гадзі́ннае гадзі́нныя
Р. гадзі́ннага гадзі́ннай
гадзі́ннае		 гадзі́ннага гадзі́нных
Д. гадзі́ннаму гадзі́ннай гадзі́ннаму гадзі́нным
В. гадзі́нны (неадуш.)
гадзі́ннага (адуш.)		 гадзі́нную гадзі́ннае гадзі́нныя (неадуш.)
гадзі́нных (адуш.)
Т. гадзі́нным гадзі́ннай
гадзі́ннаю		 гадзі́нным гадзі́ннымі
М. гадзі́нным гадзі́ннай гадзі́нным гадзі́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гадзі́нны в разн. знач. часово́й;

~нная апла́та — часова́я опла́та;

~нная ле́кцыя — часова́я ле́кция;

г. гра́фік — часово́й гра́фик;

○ г. по́яс — часово́й по́яс

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гадзі́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які працягваецца гадзіну (у 1 знач.). Гадзінная лекцыя. // Атрыманы за гадзіну, разлічаны на кожную гадзіну. Гадзінная прадукцыя. Гадзінная норма.

2. Разм. Назначаны на гадзіну дня або гадзіну ночы. Адправіцца гадзінным рэйсам.

•••

Гадзінны пояс гл. пояс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гадзі́нны

1. éinstündig (што працягваецца гадзіну);

гадзі́нная размо́ва éinstündiges Gespräch; Stúnden-, stúndenweise;

па гадзі́нная апла́та пра́цы Stúndenlohn m -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гадзі́на, -ы, мн. -ы, -дзі́н, ж.

1. Адзінка вымярэння часу, роўная 60 мінутам.

Прыйсці раней на гадзіну.

2. Адзінка часу ў 60 мінут, якую адлічваюць ад паўдня ці ад паўночы.

Г. ночы.

Трэцяя г. дня.

3. Прамежак часу, што адводзіцца на ўрок, лекцыю і пад.

Акадэмічная г.

4. толькі мн. Педагагічныя заняткі, лекцыі (пра нагрузку выкладчыкаў).

Мець гадзіны ва ўніверсітэце.

5. Пара́, час (высок.).

Суровая г. вайны.

6. Час, адведзены для чаго-н.

Прыёмныя гадзіны.

Вольная г.

○

Гадзіна пік — час найвышэйшага напружання ў рабоце транспарту, электрастанцыі і пад.

◊

Апошняя (смяротная) гадзіна — смерць.

Гадзіна ў гадзіну — дакладна, у вызначаны тэрмін.

З гадзіны на гадзіну — вось-вось, у кожны момант.

Чорная (ліхая) гадзіна — цяжкі час.

Шэрая гадзіна (разм.) — змрок вечарам пасля заходу сонца.

|| ласк. гадзі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (да 1 знач.).

|| прым. гадзі́нны, -ая, -ае (да 1—3 знач.).

Г. перапынак.

Гадзінная норма.

Паехаць гадзінным цягніком (які адпраўляецца ў гадзіну дня, ночы).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

...гадзінны, ‑ая, ‑ае.

Другая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае: разлічаны на столькі гадзін, колькі паказана ў першай частцы; назначаны на пэўную гадзіну дня або ночы. Сямігадзінны рабочы дзень. Пяцігадзінны кінасеанс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Гадзінны графік 3/285

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Гадзінны вугал 3/285; 7/549

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ГАДЗІ́ННЫ ВУ́ГАЛ,

гл. ў арт. Нябесныя каардынаты.

т. 4, с. 422

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

horary

[ˈhɔrəri]

adj.

1) гадзі́нны (які́ пака́звае гадзі́ны)

2) штогадзі́нны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)