гада́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гада́нне гада́нні
Р. гада́ння гада́нняў
Д. гада́нню гада́нням
В. гада́нне гада́нні
Т. гада́ннем гада́ннямі
М. гада́нні гада́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

гада́нне ср.

1. (предположение) гада́ние;

2. обл. гада́ние; ворожба́ ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гада́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. гадаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гада́нне н

1. (адгадванне) Wáhrsagen n -s; Kártenlegen n -s (на картах);

гада́нне па руцэ́ das Wáhrsagen aus Hándlini¦en; Hándlesekunst f -;

2. (меркаванне, здагадка) Mútmaßung f -, -en; Vermútung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Гада́нне (= гаданіна, гл.) ’людскія размовы, балбатня, пагалоска’ (Нас.). Сюды ж, відаць, адносіцца і гада́нне ’пагалоска, чутка’ (Касп.). Запазычанне з польск. gadanie ’тс’ (ад gadać ’гаварыць, размаўляць, балбатаць’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. Варажыць, даведвацца пра будучае або мінулае па картах ці па якіх-н. прыметах.

Г. на картах.

2. Меркаваць, выказваць здагадкі.

Г. пра твой намер.

Не думала, не гадала (зусім не дапускала думкі).

|| зак. пагада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1 знач.).

|| наз. гада́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

crystal gazing [ˈkrɪstlˌgeɪzɪŋ] n. варажба́/гада́нне з дапамо́гай «магі́чнага крышталя́»

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Wáhrsagung

f -, -en гада́нне, прадказа́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Варажба́ ’гаданне’ (Гарэц.); ’чараўніцтва’ (Яруш., 118). Рус. ворожба, укр. ворожба, польск. wróżba ’гаданне, прадказанне’, балг. дыял. вра́жба́ ’лячэнне, дзеянне ўрача’, макед. вражба ’варажба’, серб.-харв. вра́жбина ’чараўніцтва’. Прасл. *voržьba < *voržiti (гл. варажыць). Аб суфіксацыі гл. SP, 1, 61–62.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Га́дка ’пагалоска, размова’ (Касп.), ’размова, гутарка’ (Нас.). Запазычанне з польск. gadka ’размова’, ’гутарка, пагалоска, чутка’ (ад gadać), як і многія словы гэтай групы (параўн: гадаць, гаданіна, гаданне, гадула).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)