гагата́ць, -гачу́, -го́чаш, -го́ча; -гачы́; незак.

1. Пра гусей: абзывацца крыкам, падобным на гукі «га-га-га».

2. Моцна, нястрымана смяяцца (разм.).

|| наз. гагата́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гагата́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гагачу́ гаго́чам
2-я ас. гаго́чаш гаго́чаце
3-я ас. гаго́ча гаго́чуць
Прошлы час
м. гагата́ў гагата́лі
ж. гагата́ла
н. гагата́ла
Загадны лад
2-я ас. гагачы́ гагачы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час гаго́чучы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гагата́ць несов. (о гусях) гогота́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гагата́ць, ‑гачу, ‑гочаш, ‑гоча; незак.

1. Абзывацца крыкам, падобным на гукі «га-га-га» (пра гусей). Назаўтра раніцай хлопчык прачнуўся ад шуму: на дварэ моцна гагаталі гусі, спалохана кудахталі куры. Ваданосаў.

2. Разм. Моцна, нястрымана смяяцца; рагатаць. — Эй, вы, слухайце! — крыкнуў Янка Тукала, зварачаючыся да сяброў і стараючыся іх перакрычаць. — Што вы гагочаце? Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гагата́ць (пра гусей) schnáttern vi; перан. laut láchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

загагата́ць, ‑гачу, ‑гочаш, ‑гоча; зак.

Разм. Пачаць гагатаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гагата́нне ср. гогота́нье, го́гот м.; см. гагата́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

геге́каць

‘крычаць, гагатаць – пра гусей’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. геге́каю геге́каем
2-я ас. геге́каеш геге́каеце
3-я ас. геге́кае геге́каюць
Прошлы час
м. геге́каў геге́калі
ж. геге́кала
н. геге́кала
Дзеепрыслоўе
цяп. час геге́каючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гагата́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. гагатаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Чулася гагатанне гусей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

га́гаць, ‑ае; незак.

Крычаць, гагатаць (пра гусей). Нажыраваўшыся за дзень, .. [гусі] ціха, але вельмі задаволена гагалі. Сташэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)