гага́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гага́тавы гага́тавая гага́тавае гага́тавыя
Р. гага́тавага гага́тавай
гага́тавае		 гага́тавага гага́тавых
Д. гага́таваму гага́тавай гага́таваму гага́тавым
В. гага́тавы (неадуш.)
гага́тавага (адуш.)		 гага́тавую гага́тавае гага́тавыя (неадуш.)
гага́тавых (адуш.)
Т. гага́тавым гага́тавай
гага́таваю		 гага́тавым гага́тавымі
М. гага́тавым гага́тавай гага́тавым гага́тавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гага́тавы гага́товый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гага́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гагату. // Зроблены з гагату. Гагатавая брошка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гага́товый гага́тавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

jet

I [dʒet]

1.

n.

1) мо́цны струме́нь (вады́, па́ры, га́зу)

2) вы́пуск -а m., гарлаві́на f.; фарсу́нка f.

3) рэакты́ўны самалёт або́ рухаві́к

2.

adj.

рэакты́ўны

3.

v.i.

1) біць, цячы́ струме́нем, струме́ніць

2) лётаць рэакты́ўным самалётам

II [dʒet]

1.

n.

1) Min. гага́т -а m. (род каме́ннага ву́галю)

2) бліску́чы чо́рны ко́лер

2.

adj.

1) гага́тавы

2) бліску́чага чо́рнага ко́леру

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)